Danas je Dan parafiranja Dejtonskog mirovnog sporazuma kojim je, složiće se mnogi, okončana oružana agresija na Republiku Bosnu i Hercegovinu.
Dejtonskim rješenjima stvorene su pretpostavke da svi drugi procesi radi ostvarenja neostvarenih ratnih ciljeva o etnički čistim teritorijama i podjeli Bosne i Hercegovine mogu da se nastave mirnodopskim metodama čemu mi danas svjedočimo.
Projekti i ciljevi etnički čistih prostora i podjele Bosne i Hercegovine su živi jer su njihovi ideolozi i realizatori nagrađeni rješenjima u Dejtonskom mirovnom sporazumu, kroz unutrašnje uređenje Bosne i Hercegovine i proces donošenja odluka u državnim i entitetskim organima vlasti.
Nametanjem dvoentitetskog uređenja Bosne i Hercegovine i entitetskog glasanja prilikom donošenja odluka od strane kreatora Dejtonskog mirovnog sporazuma uvažen je argument pobune, sile, ubistava, progona i genocida kao legitiman u ostvarenju cilja o etnički čistoj teritoriji.
Entiteti su obilježeni sa diskriminatornim nazivima i indirektnom porukom gdje je kome narodu mjesto u budućnosti da živi. Entitetima su dati mehanizmi da na svaki način koče razvoj države rušeći dostignute ciljeve i ostvareni napredak u funkcionisanju države, što entitet Rs obilato koristi.
Danas u ovom entitetu slave jer su koristeći mehanizme iz Djetonskog mirovnog sporazuma učinili i čine sve da ovu zemlju ogade onima koji je vole u svim segmentima društva predstavljajući je kao nemoguću i otvoreno zagovarajući separatizam i njenu podjelu.
Oni koji su nametnuli Dejtonska pravila po kojima građani Bosne i Hercegovine danas žive, ta kolokvijalno nazvana međunarodna zajednica i danas koristi istu matricu kao i tih 90-tih:” Mi pozivamo političke aktere da se dogovore.”
Upravo ti koji su trebali da obezbijede potpuno provođenje Dejtonskog mirovnog sporazuma nikada nisu imali plan kako provesti Aneks VII kojim se predviđa pravo na povratak bez bilo kog oblika diskriminacije u sigurno okruženje.
Formalno je vraćena imovina nasilno protjeranima, ali bez vraćanja statusnih prava koja su trebala obezbijediti pravo na adekvatno obrazovanje, zastupljenost i zapošljavanje, što bi rezultiralo egzistencijalnom sigurnošću i opstankom na svojim ognjištima onih koji su se odlučili vratiti.
Danas 28 godina kasnije u entitetu Rs oni koji su protjerani, a odlučili su se vratiti, žive u uslovima sveopšte sistemske diskriminacije, bez prava na posao, adekvatno obrazovanje, često se fizički napadaju sa elementima vjerske i nacionalne mržnje.
U praksi implementirana su rješenja o nazivima entiteta, rješenja o etitetskom glasanju, pravu na proporcionalnu zastupljenost u državnim organima, ali ništa od toga ne mogu konzumirati oni koji nisu Srbi po izjašnjenu u entitetu Rs, kako ga Dejtonski mirovni sporazum oslovi.
Danas se u ovom entitetu zanemaruje činjenica da je Bosna i Hercegovina nastavila kontinuitet Republike Bosne i Hercegovine, da entiteti ne mogu donositi akte koji su u suprotnosti sa državnim Ustavom i zakonima, da se odluke Ustavnog suda Bosne i Hercegovine moraju provoditi…
Sve suprotno od toga danas imamo u entitetu Rs bez ozbiljne sankcije onih koji su zaduženi da prate primjenu i provođenje Dejtonskog mirovnog sporazuma. Entitetski tj. čisto srpski organi donose propise koji su u suprotnosti sa državnim propisima, zloupotrebljava se entitetsko glasanje, ne poštuju se i ne provode odluke Ustavnog suda Bosne i Hercegovine, postupa se suprotno zakonima Bosne i Hercegovine, provodi se diskriminacija onih koji su se vratli nakon progona, zagovara se i provodi separatističko djelovanje.
Sve ovo uz konstataciju i pozive kreatora Dejtonskog mirovnog sporazuma da je odgovornost na domaćim akterima koji su dužni da se dogovore o sudbini ove zemje. Oni su kao neutralni, nemaju obaveza, a nametnuli su nam Sporazum po kojem separatisti tadašnji, a i sadašnji, nemaju želju ni potrebu da se bilo šta dogovore u interesu razvoja i prosperiteta Bosne i Hercegovine.
Zbog toga u ovom entitetu imaju za pravo što danas slave Dan parafiranja Dejtonskog mirovnog sporazuma i time iskazuju zahvalnost kreatorima Djetonskog mirovnog sporazuma koji im dadoše entitet sa ekskluzivnim nazivom samo za jedan narod i entitetsko glasanje kao mehanizam da nastave ostvarivati neostvarene ratne ciljeve o podjeli Bosne i Hercegovine.
Samo naivni će nastaviti da vjeruju obećanjima poput onoga datog od strane Filipa Moriona u Srebrenici 1993. godine “od danas ste pod zaštitom UN-a”.Treba li podsjećati da je pod takvom zaštitom počinjen genocid nad bosanskim muslimanima Bošnjacima stanovnicima “sigurne zone” UN Srebrenica, kojeg su počinili vojska i dijelovi policije bosanskih Srba (Rs).
Slično smo obećanje dobili prije nekoliko dana od predstavnika EU: “Vrata su vam otškrinuta na vama je da ispunite preuzete obaveze.” Koje uzgred rečeno trebamo ispuniti sa onima koji imaju u ruci entitetsko glasanje i javno izrečenu ambiciju o podjeli Bosne i Hercegovine.
Naš bi narod rekao:“Ovi ili su mutavi ili se prave ludi ili nas ……”
Ako uistinu žele dobro ovoj državi i svim građanima ove zemlje oni prije svega trebaju raditi na eliminaciji posljedica genocida, otklanjanju mehanizama blokada i raditi na uspostavljanju sistema vrijednosti u Bosni i Hercegovini kakav vrijedi svugdje u normalnim društvima.
Mi živimo po pravilima još uvijek važećeg Dejtonskog mirovnog sporazuma čija implementacija nije završena, što stvara obaveze kod onih koji su ga kreirali da budu proaktivni, a ne samo nijemi posmatrači realizacije neostvarenih ratnih ciljeva onih koji su sljedbenici presuđenih udruženih zločinačkih poduhvata od strane Haškog tribunal.
Niko nije imun od odgovornosti za stanje u kojem smo trenutno i ono u kojem se možemo naći zbog nečinjenja od strane onih koji tolerišu puzeću separatističku politiku koja je svakim danom sve vidljivija na terenu.